et wetenschappelijk bewijs voor homeopathie doet niet onder voor het bewijs voor reguliere geneeskunde. Dat weten we al sinds een meta-analyse uit 1991 (Kleijnen, BMJ). Toch is homeopathie nog niet erkend door de gevestigde wetenschap, terwijl nog nooit een reguliere geneeskundige methode op grond van wetenschappelijk bewijs erkend is.

De tegenstand vanuit de reguliere geneeskunde is zo sterk dat in 2005 (Shang, Lancet) bedrog toegepast werd om te suggereren dat homeopathie niet werkt. Hier werden 110 homeopathische dubbelblind onderzoeken (RCTs) vergeleken met 110 reguliere RCTs. De negatieve conclusie berustte op twee selecties, van 8 homeopathie en 6 reguliere trials. Deze selecties waren niet vergelijkbaar en op dubieuze criteria samengesteld. Dit werd verdoezeld door de selecties geheim te houden.

Sindsdien zien we allerlei selecties van onderzoeken waarbij de uitkomst wel positief is, maar niet statistisch significant. Dat is niet zo moeilijk, ook niet voor reguliere onderzoeken, maar bij reguliere geneeskunde gebeurt dit niet. ‘Statistisch niet-significant positief’ heet in de reguliere geneeskunde ‘zwak bewijs’, maar als het om homeopathie gaat is dit bewijs dat homeopathie een placebo is. Dit is ook niet wetenschappelijk, zoals de filosoof Popper stelde:

“No number of sightings of white swans can prove the theory that all swans are white. The sighting of just one black one may disprove it.”

Inderdaad, je kunt zowel in de reguliere geneeskunde als in de homeopathie (combinaties van) onderzoeken vinden statistisch niet overtuigend verschillen van placebo, witte zwanen dus.

Deze discussie gaat eigenlijk nergens over. Tegenstanders komen nu niet verder dan dat “er onvoldoende betrouwbaar bewijs voor afzonderlijke indicaties bestaat om reguliere geneesmiddelen te vervangen”. Dat is onzin; homeopathie wordt toegepast door mensen die geen of onvoldoende baat hebben bij reguliere behandeling. Homeopathie kan dan toch werken vanwege een ander werkingsmechanisme. Daarbij komt een systematische aanpak die over de hele wereld reproduceerbaar is. Moeten patiënten dan toch maar doormodderen met iets wat voor hen niet werkt?

Inmiddels is een situatie ontstaan die doet denken aan het negeren van de door Semmelweiss ontdekte antisepsis. Resistentie tegen antibiotica dreigt de grootste doodsoorzaak te worden. Toch wordt 75% van alle antibiotica voorgeschreven bij luchtweginfecties, ondanks het feit dat dit meer nadelen heeft dan voordelen. Het bewijs voor homeopathie bij luchtweginfecties is sterk, maar wordt op de hierboven beschreven manier ontkend. Meer hierover kunt u lezen in mijn artikel (klik op de link) Proving non-conventional methods: A paradigmatic paradox, of een Nederlandse versie macht en waarheid. Dit artikel heeft open access, u kunt dit vrij verspreiden voor niet-commerciële doeleinden.