Als je ze zo bij elkaar ziet is het een groepje zure oude mannen, maar vergis je niet. De Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) heeft vooral macht door zijn, meestal anonieme, aanhangers, maar ministers en wetenschappers komen er graag op bezoek en nemen hun mening over.

Deze mening is nooit genuanceerd, want de gevestigde orde moet blijven. Kwakzalverij staat in hun ogen voor alles wat de farmaceutische industrie en reguliere geneeskunde zou kunnen bedreigen. Gevestigde instituten, zoals universiteiten, beven voor de VtdK. Stel je voor dat zij iets zouden doen dat de VtdK niet zint. Dan volgt de Meester Kakadoris prijs en dat moet je niet willen.

De grootste vijand van de VtdK is wijlen dokter Moerman. Deze meende een halve eeuw geleden al dat voeding invloed had op het ontstaan van kanker. Dingen die nog niet begrepen zijn en daardoor niet uit de reguliere hoek komen zijn doodzonden vogens hen. Moerman is dus verkozen tot kwakzalver van de twintigste eeuw door deze koene ridders van de farmaceutische ronde tafel.

Inmiddels twijfelt niemand meer aan het verband tussen voeding en kanker, er zijn slechts randdiscussies, bijvoorbeeld of deze voeding biologisch moet zijn of niet. Die erkenning van voeding was er al toen Moerman zijn eretitel kreeg, maar niemand durft gepaste eer aan Moerman te bewijzen. Eigenlijk vergroot dit de heldenstatus van Moerman alleen maar: hij is blijven zoeken naar genezing van patiënten tegen de stroom in.