Sinds 1990 weet de Nederlandse overheid dat het bewijs voor homeopathie niet onderdoet voor regulier bewijs. Een analyse betaald door het Ministerie van Volksgezondheid werd februari 1991 in BMJ gepubliceerd. De onderzoekers van de Universiteit Maastricht (Kleijnen, Knipschild, ter Riet) waren verrast door de hoeveelheid bewijs voor homeopathie en stelden dat een reguliere methode met dergelijk bewijs erkend zou worden.

Nu zou u denken dat homeopathie inmiddels al 25 jaar erkend is? Integendeel, de overheid meent dat homeopathie niet meetelt als werkervaring, noodzakelijk voor de herregistratie als arts die binnenkort verplicht wordt. De overheid verkondigt dat er geen bewijs is voor homeopathie en weigert hier nieuw onderzoek naar te laten doen.

Deze geschiedenis van 25 jaar overheidsbedrog zou u eerder situeren in een bananenrepubliek, hoe kan een overheid eigen onderzoek onder de mat schuiven? Dat ging als volgt. De analyse door de Universiteit Maastricht is februari 1991 gepubliceerd en de uitkomst was medio 1990 bekend (persoonlijke communicatie prof. Knipschild). Dan vraagt Staatssecretaris Simons van Volksgezondheid in augustus 1990 aan het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) hoe het staat met het bewijs voor homeopathie. Een superlist: hij wist het antwoord al, maar het NHG nog niet omdat het door de Staatssecretaris betaalde onderzoek nog niet gepubliceerd was. Simons vergat er ook bij te vermelden dat hij dergelijk onderzoek zelf besteld had. Het NHG antwoordde dat er geen bewijs was voor homeopathie en de Staatssecretaris schrapte homeopathische geneesmiddelen uit het ziekenfondspakket.

Sindsdien volhardt de overheid in dit bedrog. De epidemioloog Vandenbroucke vertelde in de Gezondheidsraadlezing 1999 dat het bewijs voor homeopathie zich kon meten met het beste reguliere bewijs. De homeopathische artsen en de Tweede Kamer (motie Tonkens, 29 282, nr. 12) hebben de Minister voor Volksgezondheid in 2004 verzocht het bewijs voor homeopathie door de Gezondheidsraad te laten beoordelen en de Minister heeft dit geweigerd. Homeopathische artsen moesten btw gaan afdragen omdat er geen bewijs voor homeopathie was. Inmiddels is dit door de rechter teruggedraaid, maar voor de herregistratie van artsen wordt weer hetzelfde argument gehanteerd.

Wiens belang moet de overheid dienen? In de eerste plaats de veiligheid van de burger. Die wordt nu bedreigd door te vaak voorschrijven van antibiotica, bijvoorbeeld voor luchtweginfecties. Homeopathie dringt het antibioticagebruik terug, vooral bij luchtweginfecties. Een andere reguliere behandeling die meer schaadt dan helpt is antidepressiva bij jongeren. Er is hard bewijs dat antidepressiva bij jongeren het risico op zelfdoding en agressie verdubbelen. Toch worden deze middelen jaarlijks bij 40.000 Nederlandse jongeren voorgeschreven. Artsen moeten wel, want de overheid biedt ze geen alternatief.